اینترنت

اینترنت با وب یکسان نیست، بلکه بزرگ تر، قدیمی تر و متنوع تر است.

اینترنت شبکه غول پیکری از کامپیوترها می باشد

تصور کنید که چگونه جاده های سراسر دنیا به هم متصل هستند. خیابان های شهری به جاده های بین شهری متصل می شوند که آنها در نهایت به بزرگراه های ملی و بین المللی می رسند. ما می توانیم از خانه خود تا هر خانه دیگری در هر کجای دنیا با ماشین سفر کنیم ( حالا فرض کنید اقیانوس و این قصه ها وجود نداره :) ) و توجه داشته باشیم که هیچ مرکز واقعی برای این شبکه ای از جاده ها وجود ندارد.

اینترنت هم مشابه به همین است فقط به جای جاده ها، کابل وجود دارد و به جای خانه ها، کامپیوترها هستند و به جای ماشین ها و ما، این اطلاعات هستند که سفر می کنند.

 

 

اینترنت در سال 1969 اختراع شد تا کامپیوترهای ایالات متحد آمریکا را به هم متصل کند. اما این روزها میلیاردها دستگاه از قبیل لپ تاپ ها، تلفن های همراه، تلوزیون ها یا حتی یخچال ها در سراسر دنیا از طریق اینترنت به هم متصل هستند.

کلاینت و سرور

یک اتصال در اینترنت معمولا فقط بین دو کامپیوتر می باشد.

• کامپیوتری که اطلاعات را دارد. (سرور یا همان کامپیوتر سرویس دهنده)
• کامپیوتری که اطلاعات را می خواهد. (کلاینت یا همان کامپیوتر مشتری)

 

 

کلاینت یک نرم افزار یا برنامه است که می تواند در شکل های مختلف باشد به عنوان مثال:

• مرورگر وب مثل کروم یا فایرفاکس
• نرم افزار مدیریت ایمیل مثل Microsoft Outlook
• نرم افزار پیام رسان مثل تلگرام یا Whatsapp

هریک از این برنامه ها به یک سرور درخواست اطلاعات می دهند و آن اطلاعات را می گیرند. سرور جایی است که چیزی ذخیره شده است (مثل ایمیل، سایت، فیلم یا پیام). کلاینت اطلاعات به سرور می فرستد اما معمولا اطلاعات ذخیره نمی کند اما یک سرور اطلاعات را ذخیره می کند.

یک سرور می تواند به عنوان یک کامپیوتر اختصاصی که همیشه به اینترنت متصل و تنها هدفش رساندن محتوا است تعریف شود.

اگرچه که هر دستگاهی که به اینترنت متصل است می تواند هم کلاینت باشد و هم سرور.اما از آنجایی که بیشتر کامپیوترهایی که ما استفاده می کنیم فقط اطلاعات دریافت می کنند به عنوان کلاینت شناخته می شوند

آدرس IP

همانطور که در دنیای ما همه خانه ها یک کدپستی مخصوص و یکتا دارند، در دنیای اینترنت هم به همه کامپیوترهای متصل به اینترنت نیز یک آدرس یکتا داده می شود تا آن کامپیوتر قابل شناسایی باشد.

به آن آدرس یکتا در شبکه های کامپیوتری آدرس IP گفته می شود.

آدرس IP معمولا ترکیبی از چهار شماره است که بوسیله نقطه از هم جدا می شوند: 42.51.169.130

دامنه

اگرچه آدرس های IP باعث می شوند هر کامپیوتری یک نام یا آدرس یکتا داشته و به راحتی قابل شناسایی باشد اما خواندن و به خاطر سپردن آن ها برای ما انسان ها آسان نیست.

به این دلیل بود که در سال 1985 دامنه ها بوجود آمدند. دامنه ها یک آدرس IP مثل http://172.217.22.68 را با یک رشته از متن مثل http://www.google.com مرتبط می سازند. و هر دوی آنها ما را به یک مقصد یکسان می رسانند.

هر دامنه از سه قسمت تشکیل شده است که از راست به چپ خوانده می شوند:

• دامنه سطح بالا یا همان TLD. که می توان به نوع عمومی آنها مثل .org ،.com و یا .net اشاره کرد.
• نام دامنه: مثل css-tricks، google و یا هر اسم دیگری که شامل حروف و یا عدد باشد اما نمی تواند فاصله یا نقطه داشته باشد.
• زیر دامنه: این قسمت برای یک دامنه اجباری نمی باشد و معمولا سایت ها از زیر دامنه پیشفرض یعنی www استفاده می کنند. به عنوان مثال دیگر مثلا demo در آدرس demo.css-tricks.ir زیر دامنه محسوب می شود.

پروتکل

هدف متصل کردن کامپیوترها به هم از طریق اینترنت این است که با هم تعامل داشته باشند. و همانطور که بشر به زبان های مختلف با هم صحبت می کنند کامپیوترهای متصل به هم در فضای اینترنت از طریق پروتکل های مختلف با هم درد و دل می کنند :)

URL

حال که با دامنه ها و پروتکل ها آشنا شدیم می توانیم یک URL بسازیم.

به عنوان مثال URL صفحه ای که اکنون در حال مطالعه آن هستیم یک چیزی شبیه به

http://css-tricks.ir/tutorial/اینترنت.html

می باشد که می تواند به سه قسمت تقسیم شود:

• http:// پروتکل است
• css-tricks.ir دامنه است
• /tutorial/اینترنت.htmlمسیر است

این URL یکتا است و گویای این است که:

• کجا اطلاعات مورد نظر را می توانیم پیدا کنیم: css-tricks.ir/tutorial/اینترنت.html
• و اینکه کامپیوتر باید چگونه آن را بخواند: http://

یک URL می توان ظاهری پیچیده تر داشته باشد و از قسمت های بیشتری تشکیل شود: